Οι Δελφοί ήταν ναός, ιερό και τύμβος και εκεί βρισκόταν ένα από τα σημαντικότερα μαντεία του αρχαίου ελληνικού κόσμου, εκείνο του Πυθίου Απόλλωνα, καθώς και άλλα σημαντικά ιερά.
Κατά τη μυκηναϊκή περίοδο, η γυναικεία θεότητα της Γης λατρευόταν στον μικρό οικισμό των Δελφών. Η δημιουργία του ιερού και του μαντείου άρχισε τον 8ο αιώνα π.Χ. με την εγκαθίδρυση της λατρείας του Απόλλωνα. Κάτω από την προστασία και τη διοίκηση της Αμφικτυονίας, το ιερό συνέχισε να είναι αυτόνομο και ως εκ τούτου αύξησε την πανελλήνια θρησκευτική και πολιτική επιρροή του.
Τον 3ο αιώνα π.Χ. τέθηκε υπό την κυριαρχία των Αιτωλών και αργότερα, το 191 π.Χ., κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, το ιερό έχασε τη θρησκευτική σημασία του και έκλεισε μόνιμα με διάταγμα του αυτοκράτορα Μεγάλου Θεοδοσίου.
Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το πρώτο μουσείο των Δελφών χτίστηκε το 1903 και ολοκληρώθηκε το 1980. Το μουσείο είναι στην πραγματικότητα αναπόσπαστο μέρος του ιερού και περιέχει αποκλειστικά ευρήματα από το χώρο των Δελφών, κυρίως προσφορές και αρχιτεκτονικά μέρη.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο του Παρνασσού βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 1.600-2.300 μέτρων και είναι το μεγαλύτερο και το καλύτερα οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο στην Ελλάδα. Ο Παρνασσός είναι η πρώτη προτίμηση των Αθηναίων (μόλις 180 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα), αλλά και για όλους τους λάτρεις του σκι και του snowboard που επισκέπτονται τις πίστες του τις καθημερινές αλλά κυρίως το Σαββατοκύριακο. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού διαθέτει 20 πίστες συνολικού μήκους 14 χλμ.
Ταυτόχρονα, η υποδομή του είναι τέτοια που διευκολύνει την γρήγορη εξυπηρέτηση μεγάλου αριθμού επισκεπτών και σκιέρ. Είναι ιδανικό για οικογένειες και λάτρεις του σκι, που επιθυμούν να βιώσουν τις απολάυσεις του σκι σε συνδυασμό με ένα αξέχαστο γεύμα με μαγευτική θέα στο βουνό.
Η Μονή Οσίου Λουκά, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία του 11ου αιώνα στην Ελλάδα, βρίσκεται σε μια γραφική πλαγιά στους δυτικούς πρόποδες του όρους Ελικώνα. Το συγκρότημα του μοναστηριού αποτελείται από δύο εκκλησίες, πλαισιωμένες από κελιά και βοηθητικά κτίρια. Προστατεύεται από έναν τοίχο με πύργους στις γωνίες. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε με πρωτοβουλία του αυτοκράτορα Ρωμανού Β’ (959-963). Η αρχιτεκτονική της, που πρωτοστατεί στην Ελλάδα την εποχή εκείνη, είναι αυτή του σύνθετου τετρακιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλο, που συναντάται ευρέως στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1990 το μνημείο περιλαμβάνεται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
